สวัสดี๊ สวัดีค่ะ วันนี้จะไม่ให้เล่าเรื่องเลยก็คงไม่ใช่เปมิกาใช่ไหมคะ
8 พ.ย. 57 วันแห่งการรับปริญญา 3 พระจอม และ ไทย-ญี่ปุ่นนี่เอง
นี่แหละค่ะประเด็นทำไมต้องจัดพร้อมกัน ..
ซึ่งที่ๆ เปรมต้องสละไปนั่นก้คือ บางมดนี่เองค่ะ ซึ่งต้องไปหาคนๆ นี้ ..
เธอ… ชั้นเสียใจชั้นไปไม่ได้จริงๆ สังขารชั้นไปไม่ไหวจีจีนะ
…
ม่ะ เริ่มกันดีกว่า
เรามาพร้อมกับพี่หมอสุดหล่อที่รู้ทุกซอกทุกมุมของเรานี่เอง ..
คนแรก..
พี่โอบ วิศวะ ..
ประวัติการโทร 23+25 : 48 สายกว่าจะได้เจอค่ะ นางคิวเยอะก็ใช้เวลาเยอะนิดหน่อย
เราเป็นเพื่อนกันมา 18 ปีละค่ะ ตั้งแต่ประถม > มัธยม > มหาลัย ไวเนาะๆ แปปๆ ก็จบละ
….
ภารกิจ 2
ไปหาคุณบูมมี่! วิทย์ คอม
หนุ่ม Selfie ของค่าย YWC#9
ประวัติการโทร : ก่อนจะถึงน๊าน นาน โทรติดตลอด แต่ถึงคณะวิทย์ 50 สายเป๊ะค่ะ
ต้องทัก Line ถึงจะตามตัวได้ค่ะ โทรศัพท์ไม่ค่อยช่วยอะไรและก็ได้(รูป)มา
ชอบรูปนี้สุด หน้าชั้นไม่บวม หน้าบูมก็พอรอด ที่มันไม่เนียนเพราะ เปมิกาลืมหน้าที่หารองพื้นให้นางค่ะ
รอบหน้ามีอีก อิชั้นจะหารองพื้นมาถวายนะ เคอะ…
….
ภารกิจสุดท้าย
เพื่อนๆ คณะ IT กับบรรดาลเพื่อนประมาณ 10 ชีวิต
มีใครบ้างมาดูกัน..
สาว ปอย ฺBlogger ทั้ง Beauty Travel ปั่นจักรยานนางก็ปั่นนะ
“มิส จาบอน” อีกคนนี่เขาว่ากันว่า คนๆนี้จัดค่ายมาร่วม 100 ค่ายแล้วนะคะ
อ๊ะๆ “พี่เอกของน้อง” โปรแกรมเมอร์กลุ่ม CAT WOMAN ไม่มีเค้าเราอาจไม่รอด..
ที่บังเอิญไปมากกว่านี้อะ เจอน้องมะเมี่ยว โปรแกรมเมอร์สุดสวยของเจ๊อีกด้วยดีใจ ><
อันนี้เราเจอหนังหน้ากันทุกวันข่า ที่บริษัท “พี่เมฆ Dek-D”
ถ้าใครเคยเล่น Visual Novel ของเด็กดีแล้วหล่ะก็ต้องพี่เมฆค่ะ
และอีกคน พี่พร้อม เค้ามาตาม Event ละนะคะ ><
…
…
เดินไปโรงอาหารและคนสุดท้ายที่ชั้นได้ถ่ายของลาดกระบังคือ
ช็อคโก้ กอล์ฟค่ะ
……………………………………………………………..
ลาดกระบังจบไป ขาออกอย่าให้พูดถึง
ติดมาก!!!!!!!!!!!!
แล้วเราก็มุ่งสู่ สวนหลวง ร.9 เพื่อไปรับเพื่อนๆที่ ไทย ญี่ปุ่นค่ะ
ไปถึงก็จวนเย็นนะ เพราะ ไปหลงกับเจ๊กิ๊ฟมา 55
เมื่อถึงแล้วสอยกับบัณทิตเลยค่ะ
เคโกะ สาวหมวย ญี่ปุ่น ค่ะ
พี่ชวย หรือ พี่แชมป์นี่เองค่ะ คนนี้ก็นานนะ 8 ปีได้ละนะตัวเอง
….
หมดในส่วนของ TNI มาดูเซอร์ไพร์ดีกว่า เพื่อนๆ ชาว PCCCR มากันโดยมิได้นัดหมายค่ะ
มาสอยภาพกันเด้อคร้าาาา
สาวๆ เกรฟ ป่าน แบน ชิ ตังกิ มาคร้ากรี๊ดๆ
มาแล้วถ่ายรูปหมู่ซักกำเจ้า งามๆ
ดูเหมือนพี่ตังจะแย่งซีนคนอื่นจังนะคะมึง … 55
ยืม BG ของ TNI มาแปป งามดีค่ะ
ตบท้ายด้วยรูปนี้ ขอให้โฟกัสที่ดอกไม้ค่ะ 🙂
เรียกว่าบทความนี้ไม่ต้องอ่านมันหรอกค่ะ ดูภาพอย่างเดียว
ฮ่าๆ บอกเลยทริปนี้เปมิกาหลงกรุงเทพค่ะ เดินทางไม่เหนื่อยเท่าหลงค่ะ
และอีกอย่างเปมิกาจะไม่เชื่อ Google Maps ละค่ะ พาหลงเหลือเกิน!
สำหรับวันนี้สวัสดีค่ะ ><